Is de arts bevlogen of ‘gevlogen’?

Ben jij bevlogen of ‘gevlogen’?

 

Een oplettende lezer van mijn nieuwsbrief wees me op een fout in de titel over de bijscholingen Gezonde Dokter.
In plaats van dat er stond: ‘Ken je, of ben je een arts die energiek en bevlogen wil blijven?’, stond er ‘gevlogen‘.

Meteen moest ik denken aan een aantal artsen die ik heb getraind.

Sommige stonden op het punt een ander vak te kiezen.

De dokter is gevlogen… Ze trokken het niet meer.

Getalenteerde chirurgen, empathische huisartsen, gedreven artsen in opleiding.

Ze wilden eigenlijk niet meer terug in hun vak na burn-out of uitputting.

Eén jonge arts is echt gestopt. Anderen beseften weer dat ze het artsenvak gewoon heel mooi en dierbaar vinden. Een van hen zette na de bijscholing afgelopen september stappen om niet te stoppen als arts, maar er een andere invulling aan te geven die bij haar past. Ik ben blij voor alle patiënten die ze gaat helpen met haar warmte en betrokkenheid.

Ook mensen in andere beroepen vertellen me dat ze voelen dat ze er niet meer echt zijn.

Dat ze hun eigenheid kwijtraken doordat ze geleefd worden door dwingende systemen, volle agenda’s en hun eigen gedachten. Waar ben je dan?

Herken je dat ook? Dat je aan het eind van de dag of tijdens vakanties jezelf weer wat terug vindt?

Denkt van: “Huh, waar was ik al die tijd?”

Misschien is het dan tijd om vaker afstand te nemen en echt aandachtig tijd te nemen voor jezelf.

Je kunt het zelfs nu al even doen, terwijl je dit leest. Door even te voelen hoe je hier zit.

Herken je gedachten, je emotionele grondtoon van dit moment, gevoelens?

Adem eventueel één of twee keer met wat meer aandacht even rustig in en uit.

Zo, welkom thuis!

In een paar korte momenten kun je zo weer voelen dat je er bent. Als je nog wat meer tijd uittrekt om dit te doen, besef je ook weer meer wie jij in wezen bent.

Wat jouw belangrijkste drijfveren in je leven zijn, jouw belangrijkste innerlijke waarden. Als je dat weer ervaart, zijn je dagen weer anders, is je leven anders. Voel je je weer verbonden met wat je doet.

Dan worden dingen waar je zwaar aan tilt soms ineens lichter. Omdat je weet waar je het voor doet.

Of je voelt ineens gerechtvaardigde boosheid over onder welke omstandigheden je je werk doet en gaat met meer energie op zoek naar oplossingen.

Mensen maken mooie, indrukwekkende stappen als ze leren pauzeren in hun leven. Ik krijg regelmatig mail van deelnemers die me vertellen welke grote stappen ze hebben gezet, nadat ze bijvoorbeeld in een retraite tijd hadden genomen hadden voor hun eigenheid, voor dat wat hun beweegt.

Soms verkopen ze hun bedrijf, of maken iemand anders manager en gaan zelf weer meer met de inhoud en ontwikkeling bezig. Anderen gaan een dag minder werken, of nemen een half jaar sabbatical om eindelijk bezig te gaan met het schrijven van poëzie. Of ze beginnen weer een moestuin en kijken minder televisie.

Velen merken dat ze veel minder moe zijn door hun werk omdat ze geleerd hebben minipauzes te nemen en door de dag heen te resetten in plaats van zichzelf aan het eind van de dag pas weer terug te vinden.

Waarom vertel ik dit allemaal?
Omdat ik het zo pijnlijk vind om te zien dat mensen zichzelf echt kwijt zijn.

Ze met uitgebluste ogen uit de taxi te zien stappen hier in Spanje. En omdat het zoveel voldoening geeft om te zien dat door stilte, tijd voor zichzelf, een veilige plek en zelf-compassie “het licht weer aan gaat.” En daar hoef je gelukkig niet persé voor op retraite.

Als je weer een ‘human-being’ wilt zijn in plaats van vooral een ‘human-doing’, neem dan vaker en regelmatig tijd voor een pauze van een paar bewuste ademhalingen, nu bijvoorbeeld nog eens.

Neem tijd om vaker in de natuur lopen, te mediteren of aan yoga te doen. Of wat je maar terug brengt naar jezelf. Zodat jij je mooie wijze lieve zelf weer meeneemt de wereld in.

Ik wens je toe dat je aanwezig, kalm en bevlogen je dingen kunt doen, in plaats van afwezig en dus gevlogen bent. Ik ben benieuwd hoe jij hierin voor jezelf zorgt. Laat het me gerust weten!

Natuurlijk mág je wel mee op een retraite als je echt graag wilt.

Of komen bijscholen als je arts bent. 

Bel me dan even, of stuur me een mailtje. Dan kunnen we eerst samen kijken of dit is wat je echt nodig hebt nu.

Tot ziens en liefs,

Sietske