Drie jaar geleden tijdens een retraite in Spanje…

Terwijl de rest van de groep na de vroege ochtendmeditatie in dikke vesten de nog koele meditatieruimte uitliep op weg naar het ontbijt, kwam een cursiste van een jaar of 55 met een licht plagerige blik naar me toe. Ze fluisterde in mijn oor: “Volgens mij heb je het niet door, maar ik denk dat je opvliegers hebt.”


Huh?


Ik zat inderdaad in een dun shirtje het erg warm te hebben, met mijn vest naast me.

Ik opvliegers? Ik als verstokte koukleum het als enige erg warm hebben?

Ja, raar.
Waarschijnlijk had ze gelijk.

Ik vond het eerst wel grappig, opvliegers.
En als het zo is, het hoort erbij…
Ik was nu ook aan de beurt.

De week erop zat ik als enige in de volle bus naar Malaga in mijn dunne bloes tussen mensen in dikke jassen en ik vroeg me bijna paniekerig af of er geen raam open kon.

Ook werd ik de laatste tijd steeds vaker groggy wakker, na hele nachten vechten met mijn dekbed. Ik realiseerde me toen hoeveel energie dit kostte.

Het hoort erbij?
Plus wat er misschien nog meer ‘bij hoort’ de komende jaren?
Dit maar gelaten ondergaan of op zoek naar balans en meer energie?

Gelukkig bleek ik na twee behandelingen bij mijn acupuncturist plus wat aanpassing van mijn voeding van de opvliegers af te zijn. Ze vertelde me dat 80 procent van de vrouwen hier goed op reageert. Ook in toom houden van stress is een belangrijke voor je hormonale balans en veel vrouwen merken dat ook: als ze meer mediteren en beter voor zichzelf zorgen hebben ze minder opvliegers en andere overgangsklachten.
Dus zelf ook: met wat onderhoud, nu ook met bio-identieke progesteron, scheelt me dat een hoop energie. Zo doe ik dat vaker met mijn soms wat spannende gezondheid.
Op tijd waar kan bijsturen en soms moet ik daar wat minder voor de hand liggende wegen voor bewandelen.
(Sowieso veel wandelen trouwens, dat is overal goed voor 🙂  )
Gelukkig kijkt mijn huisarts geïnteresseerd mee.

Waarom verveel ik je met mijn overgangsavonturen?
Omdat het niet echt over opvliegers gaat. (En een beetje wel. Voor wie uitgeput uit de klamme lappen klautert ’s ochtends of het gevoel heeft haar gewone lijf en humeur kwijt te zijn of patiënten heeft met deze klachten: zie zo verderop in deze nieuwbrief.)

Maar het verhaal gaat vooral over jezelf zelfzorg gunnen en balans op momenten dat de boel gaat wiebelen, waardoor dan ook.


En daar niet pas werk van te maken als je al uit het lood ligt, maar dagelijks.
Want in mijn werk verbaas ik me elke keer weer over hoeveel moeheid mensen tolereren voordat zelfzorg een keus is, ook zeker de artsen in mijn retraites.
Want liefdevolle zelfzorg, dat is niet alleen goed voor jezelf, maar ook voor je omgeving. 
Gezonde gelukkige artsen, maken bijvoorbeeld simpelweg minder fouten in hun werk.

Er zijn klanten die letterlijk tegen me zeggen: “Ik val liever dood neer dan me ziek te melden.” (Wat na een coachingssessie wel gebeurd is. Dat ziekmelden dan.)

Klanten die toleren dat ze naast een fulltimebaan, ook nog het grootste deel van de zorgtaken thuis op zich nemen, ondanks dat ze steeds vaker hoofdpijn hebben en dagelijkse pijnstillers slikken.
Of de artsen, die me vertellen zichzelf verslavende medicijnen voor te schrijven om met stress en traumatiserende werksituaties om te kunnen gaan.
Of al die mensen die denken dat ze van de ene dag op de andere burn-out zijn, en niet gevoeld hebben hoe ze sluipenderwijs steeds vermoeider werden.


Dus ga voor je dagelijkse portie liefdevolle zelfzorg.

Bijvoorbeeld in de vorm van zelfcompassie.
Om met meer liefde jezelf toestaan elke dag even te stoppen, te verkennen hoe het nu met je gaat.

Jezelf afvragen: wat heb ik nu nodig?


En waar kan dat aan jezelf te geven, of iemand anders dat te vragen.

Door weer je meditatieroutine op te pakken, dagelijks te gaan hardlopen, wandelen of aan yoga te doen. En je lichaam te voeden met voeding in plaats van vulling.
Daar steeds weer opnieuw mee te mogen beginnen. Vanaf waar je nu bent.
Want je krijgt de geïnvesteerde tijd en moeite er dubbel en dwars voor terug, merken de cursisten die dit doen.

Ben je door coronastress of om andere redenen weer helemaal van je gezonde routine afgedwaald en heb je een stok achter de deur nodig? Welkom.


Veel mensen geven aan blij te zijn met de korte gratis meditaties die ik weer ben gaan geven.

Wil je samen mediteren? Ik heb weer gratis meditatie-uurtjes in om de veertien dagen op woensdagavonden voor artsen.

En je bent verder welkom voor de individuele retraite hier in Norg of natuurlijk voor het
coachingstraject Gezonde dokter. 
Zodra het wat de coronamaatregelen weer kan, start ik ook de bijscholingen en retraites weer. 


En nog even over die opvliegers.

Omdat ik steeds vaker van vrouwelijke klanten hoor dat ze niet burn-out bleken, of depressief, maar onbehandelde overgangsklachten hadden. Wanneer dat wel goed behandeld werd, waren ze soms binnen een paar weken weer fit.
Als het minder gemakkelijk te behandelen is, is het fijn meer te snappen van wat de overgang allemaal in kan houden en dat je dus niet gek aan het worden bent. En heb je als arts vrouwen van rond de vijftig terugkerend op je spreekuur met allerlei klachten, de richtlijn is op het moment in verandering.
Raadt de vrouwen en hun partners zeker onderstaande podcast aan.

Een aanrader: de podcast Opvliegers

Acht prachtige, ook grappige en zeer informatieve afleveringen gemaakt door televisiemaakster en vijftigplusser Elles de Bruin, met veel interviews met deskundigen.
Er is ook een aflevering voor mannen, want ook een kwart van de mannen heeft overgangsklachten.
(Nu we toch bezig zijn: Het gebeurt ook dat klachten zoals hartklachten bij vrouwen onterecht weggezet worden als overgangsklachten: zie het vrouwenhart.)

Graag tot binnenkort.

Ik ga even een rondje wandelen in het prachtige bos rond mijn huis.

Ik wens je een fijne dag en rustig weekend met mooie zelfzorgmomenten.
Maak gewoon elke dag de moeite waard! Omdat jij de moeite waard bent.

Lieve groet,

Sietske